dwór

dwór {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż I, D. -u, Mc. dworze {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'król, książę lub magnat wraz z rodziną, dworzanami i służbą; świta, orszak królewski, książęcy itp.': {{/stl_7}}{{stl_10}}Gości powitał król wraz z całym dworem. Księcia stać było na liczny dwór. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'siedziba króla, księcia lub magnata; zamek królewski, książęcy lub magnacki': {{/stl_7}}{{stl_10}}Przebywać, urodzić się na dworze królewskim. Zostać wypędzonym z dworu. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'ziemiański dom mieszkalny pokaźnych rozmiarów, należący do dziedzica, a także: nieduży, skromny w wystroju mieszkalny dom szlachecki, miejski lub wiejski, o specyficznym stylu architektonicznym – dworek': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dwór modrzewiowy z dwoma skrzydłami. Po powrocie z zagranicy wybudował piękny wieloizbowy dwór, a przed nim posadził lipy. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'posiadłość ziemska z zabudowaniami gospodarczymi i mieszkalnymi oraz zamieszkujący ją ludzie, właściciele, administracja, służba itd.; folwark': {{/stl_7}}{{stl_10}}Był ogrodnikiem we dworze. Dostać się do dworu na służbę.{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}dama dworu; fora ze dwora; na dworze; na dwór; z(e) dworu {{/stl_10}}